Alle Blogs
8 min read

Informatieplicht voor Franchisegevers: Nieuwe Verplichtingen onder de Wet Franchise

Sinds 1 januari 2021 is de Wet franchise in werking getreden, met als belangrijkste doel de positie van franchisenemers te versterken.

Published on
Bijdragers
Mr. D.F.P. (Diana) van Arkel
Managing Partner
Neem Contact ons op.
Read about our privacy policy.
Thank you! Your submission has been received!
Oops! Something went wrong while submitting the form.

Sinds 1 januari 2021 is de Wet franchise in werking getreden, met als belangrijkste doel de positie van franchisenemers te versterken. De wet legt franchisegevers nieuwe verplichtingen op, vooral met betrekking tot de informatievoorziening, om een beter evenwicht te creëren tussen beide partijen. Voorheen waren er geen specifieke wettelijke regels over de informatie die een franchisegever aan de franchisenemer moest verstrekken. Met de invoering van de Wet franchise zijn die regels echter duidelijk vastgelegd in de artikelen 7:913 en 7:914 van het Burgerlijk Wetboek (BW).

Informatievoorziening tijdens de Precontractuele Fase

Een van de kernpunten van de Wet franchise is de informatieplicht die geldt in de precontractuele fase. Dit is de fase die voorafgaat aan de ondertekening van de franchiseovereenkomst, waarin de beoogde franchisenemer kritisch moet kunnen nadenken over de risico's en voorwaarden van de samenwerking. De nieuwe regelgeving stelt dat de franchisegever alle relevante informatie moet verstrekken om de franchisenemer in staat te stellen een weloverwogen beslissing te nemen.

Verplichtingen van de Franchisegever volgens Artikel 7:913 BW

Op grond van artikel 7:913 BW moet de franchisegever informatie aan de beoogde franchisenemer verstrekken over de risico’s en voorwaarden van de overeenkomst. Deze informatie omvat onder meer:

  • Het ontwerp van de franchiseovereenkomst: De franchisenemer moet het concept van de overeenkomst grondig kunnen bestuderen.
  • Financiële informatie: Informatie over de financiële status van de franchiseformule en eventuele toekomstige investeringen die nodig zijn voor de franchisenemer.
  • Marktanalyse: De franchisegever dient inzicht te geven in de marktomstandigheden waarin de franchisenemer gaat opereren.
  • Verwachtingen en verplichtingen: Duidelijkheid over wat van de franchisenemer wordt verwacht en welke ondersteuning de franchisegever biedt.

Deze transparantie zorgt ervoor dat de franchisenemer realistisch kan inschatten of hij de samenwerking wil aangaan en onder welke voorwaarden. Dit biedt de franchisenemer bescherming tegen mogelijke misleidende of onvolledige informatie die zijn besluit negatief zou kunnen beïnvloeden.

Stand Still Periode: Artikel 7:914 BW

Een belangrijk element van de Wet franchise is de stand still periode van vier weken, zoals vastgelegd in artikel 7:914 BW. Gedurende deze periode mag de franchisegever het aanbod aan de beoogde franchisenemer niet wijzigen of intrekken. Deze tijd geeft de franchisenemer de mogelijkheid om rustig na te denken, advies in te winnen, en zich volledig te oriënteren op de voorgelegde overeenkomst. Het doel hiervan is om de franchisenemer te beschermen tegen overhaaste beslissingen en druk van de franchisegever.

Rechtspraak over de Stand Still Periode

In een recente uitspraak (ECLI:NL:RBMNE:2021:2840) verduidelijkte de rechtbank de werking van de stand still periode. De franchisegever probeerde het aanbod tijdens deze periode in te trekken, maar de rechter oordeelde dat dit niet toegestaan was. De wet schrijft duidelijk voor dat de franchisenemer gedurende de stand still periode de tijd heeft om zich te beraden, en dat de franchisegever gedurende deze periode het aanbod gestand moet doen. Eventuele wijzigingen van het aanbod mogen alleen worden doorgevoerd als ze in het voordeel zijn van de franchisenemer.

Deze uitspraak benadrukt het belang van deze beschermingsperiode en laat zien dat de rechter actief toeziet op de naleving van de wettelijke bepalingen, om ervoor te zorgen dat franchisenemers de tijd en ruimte krijgen om een goed geïnformeerde beslissing te nemen.

Informatieverplichtingen tijdens de Franchiseovereenkomst

De informatieplicht houdt niet op nadat de franchiseovereenkomst is getekend. Gedurende de samenwerking tussen franchisegever en franchisenemer blijft de franchisegever verplicht om de franchisenemer tijdig te informeren over belangrijke zaken die van invloed kunnen zijn op de uitvoering van de overeenkomst.

Artikel 7:916 BW: Informatie tijdens de Samenwerking

Volgens artikel 7:916 BW moet de franchisegever de franchisenemer regelmatig informeren over diverse onderwerpen, zoals:

  • Voorgenomen wijzigingen in de franchiseformule: Als de franchisegever bijvoorbeeld besluit om een nieuwe strategie of formule te implementeren, moet de franchisenemer hierover worden geïnformeerd.
  • Investeringen door de franchisenemer: Als de franchisenemer wordt gevraagd om aanvullende investeringen te doen, moet de franchisegever tijdig en duidelijk aangeven wat deze investeringen inhouden en waarom ze nodig zijn.
  • Nieuwe afgeleide formules: Als de franchisegever een afgeleide formule wil introduceren (bijvoorbeeld een nieuwe merkuitbreiding), moet hij de franchisenemer hierover op de hoogte stellen.
  • Financiële bijdragen: De franchisegever is verplicht om jaarlijks te informeren of de financiële bijdragen van de franchisenemer (zoals marketingbijdragen) daadwerkelijk worden ingezet voor het afgesproken doel.

Geen Overgangstermijn

Voor deze informatieverplichtingen geldt geen overgangstermijn, wat betekent dat elke franchisegever vanaf 1 januari 2021 aan deze verplichtingen moet voldoen. Franchisenemers kunnen dus meteen een beroep doen op deze regels als zij menen dat de franchisegever niet tijdig of correct informatie verstrekt.

Praktische Gevolgen voor Franchisenemers en Franchisegevers

De nieuwe informatieplicht heeft grote gevolgen voor de dagelijkse praktijk van franchisegevers en franchisenemers. Franchisegevers moeten transparanter zijn over hun bedrijfsvoering en hun toekomstige plannen, terwijl franchisenemers hierdoor beter in staat zijn hun positie te bepalen en weloverwogen keuzes te maken.

Voor Franchisenemers:

  • Bescherming tegen onduidelijke afspraken: Franchisenemers hebben nu het recht om tijdig en volledig geïnformeerd te worden over belangrijke zaken zoals investeringen en marktontwikkelingen. Dit geeft hen meer zekerheid en bescherming bij het aangaan van langdurige verplichtingen.
  • Meer tijd om beslissingen te nemen: De stand still periode biedt franchisenemers vier weken de tijd om te beslissen of ze akkoord gaan met de franchiseovereenkomst, zonder druk van de franchisegever.

Voor Franchisegevers:

  • Meer transparantie vereist: Franchisegevers moeten hun processen en communicatie aanpassen om te voldoen aan de nieuwe wettelijke vereisten. Dit vraagt om meer openheid en het goed documenteren van alle relevante informatie.
  • Risico op juridische stappen bij niet-naleving: Als een franchisegever zijn informatieplicht niet nakomt, kan dit leiden tot geschillen en mogelijk juridische stappen van de franchisenemer. De rechter zal in zo’n geval de Wet franchise als leidraad nemen.

Conclusie

De Wet franchise biedt franchisenemers belangrijke bescherming door de introductie van de informatieplicht voor franchisegevers. Deze plicht geldt zowel tijdens de precontractuele fase als gedurende de looptijd van de franchiseovereenkomst. Franchisegevers moeten transparant zijn over essentiële zaken en franchisenemers de tijd en ruimte geven om een weloverwogen besluit te nemen. De informatieplicht draagt bij aan een betere balans in de franchiserelatie en helpt conflicten in een vroeg stadium te voorkomen.

Heeft u vragen over de informatieplicht of franchisewetgeving? Neem dan contact op met Diana v Arkel, specialist in franchiserecht bij AG Hart Advocaten, voor deskundig advies.